ความเป็นมา :

ประวัติความเป็นมาของ ศาลเจ้าจ้อสู่ก๋งนาคา หรือ อารามเมฆคล้อยแห่งองค์จ้อสู่ก๋ง
ศาลเจ้าจ้อสู่ก๋งนาคา ใช้ชื่อสำนักว่า “ฮุนจ่องอ๊าม” แปลว่า “อารามเมฆคล้อย” ศาลเจ้าเริ่มต้นจากชาวจีนฮกเกี้ยน อพยพเข้ามาเป็นกรรมกรเหมืองแร่ดีบุก ในช่วงรัชสมัยราชการที่ 4 จนถึงต้นรัชการที่ 5 เป็นจำนวนมาก ซึ่งต่างก็นำสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่พวกเขาเคารพเข้ามาด้วย ต่อมาได้สร้างศาลเจ้าขึ้นในพื้นที่ตำบลที่ได้อยู่อาศัย จากอาคารเล็กๆ มุงจาก พัฒนาเป็นอาคารก่ออิฐถือปูน พร้อมจิตรกรรมฝาผนัง ตามคำบอกเล่าเชื่อว่า ศาลเจ้าแห่งนี้สร้างเมื่อปี 2449 และได้ทำการบูรณะเรื่อยมา จนเมื่อปี 2555 ศาลเจ้าได้บูรณะครั้งใหญ่ โดยผู้มีจิตศัทธาในบ้านนาคา ตำบลวิชิต ผู้ที่มาอาศัยในภูเก็ต การบูรณะครั้งนี้ช่วยปรับระดับความสูงของศาลเจ้า ตัวอาคารทาสีเหลืองสดใสชวนสะดุดตาและปรับโครงสร้างหลังคาให้มีอาณาเขตกว้างขึ้น แต่ยังรักษาศิลปะ ภาพต่างๆ ตามรูปแบบเดิมผู้เขียนภาพผนังเดิมเป็นลูกหลานคนจีนฮกเกี้ยนภูเก็ตและปัจจุบันยังมีผู้สืบทอดงานศิลปะให้คงรูปแบบตามเดิม นอกจากนั้นยังได้ทำการปรับภูมิทัศน์ใหม่โดยรอบ และทำการก่อสร้างแล้วเสร็จสมบูรณ์ เมื่อปี 2556 ภายในตัวอาคารทาสีแดงสด ประดับด้วยภาพจิตกรรมฝาผนังบอกเรื่องราวของเทพเจ้าจีน บริเวณห้องโถงกลางมีโต๊ะบูชากระถางธูปเทียน สำหรับไหว้องค์จ้อสู่ก๋ง ห้องโถงด้านหน้ามีโต๊ะสำหรับไหว้ทีกงแซ ประดับด้วยเสาศาลเจ้าสี่ต้น ปั้นตัวมังกรพันเสาอย่างสวยงาม หน้าบันไดทางขึ้นมีสิงโตคู่ขนาดใหญ่สีทองโดดเด่น

ที่ตั้ง : ถนนเจ้าฟ้าตะวันตก บ้านนาคา ตำบลวิชิต อำเภอเมือง จังหวัดภูเก็ต

การเดินทาง : สามแยกถนนตัดสวนหลวง จากเจ้าฟ้าตะวันตกทะลุสี่แยกโรงเรียนดาวรุ่ง เจ้าฟ้าตะวันออก